„Jij bent wonderlijk gemaakt” – Robert Bron
Ik loof U voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat U gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mij ziel.‘
Psalm 139,14
Loven betekent God prijzen. Hem grootmaken voor wat Hij gedaan heeft. Het uiten van je dankbaarheid en liefde. Door te loven, eer je iemand. Je zegt goede en prijzende dingen. Hierdoor wordt de ander groot gemaakt. Dat mogen wij ook doen. Hem loven voor wat Hij gedaan heeft. Dat Hij ons gemaakt heeft.
Het ontzaglijke wonder
Hoe bijzonder is het, hoe wij gemaakt zijn. We zijn door Zijn hand geschapen. Hij brengt leven en laat het hart kloppen. Dit gebeurt al, in de eerste weken van het leven. Iedereen is uniek, heeft een eigen DNA. Je bent bijzonder, jezelf en niemand is als jij. Je bent wonderlijk gemaakt. Je bent prachtig mooi. Volmaakt gemaakt. Hij kent jou, zoals niemand je kent. Jouw samenhang van karakter, kleur, talenten, verlangens, sterktes, interesses zijn uniek.
Wanneer loof jij God voor het ontzaglijk wonder van je bestaan?
De schrijver van de Psalm weet het, vanuit zijn ziel. Ja, tot het diepst van zijn ziel. Hij ervaart hoe wonderlijk zijn bestaan is. Hij beseft hoe bijzonder het is, dat hij in de schoot van zijn moeder werd geweven. Toen hij nog een embryo was, zag God hem. Nog voor zijn eerste levensdag had God zijn hele levensduur al vastgelegd en opgetekend in het levensboek. (vers 16) De psalmist beseft dat God hem kent, zoals niemand hem kent. Vanaf het begin van zijn bestaan. Dat brengt ontzag naar boven. Dat brengt lof naar boven. Wanneer je beseft dat jij wonderlijk gemaakt bent, uit zich dat in liefde en dankbaarheid naar God.
Besef jij ook, hoe bijzonder jou leven is? Dank Hem voor het ontzagelijk wonder van jouw bestaan!